วันศุกร์, 5 ธันวาคม 2568

ข้อมูลประชากรแต่ละอำเภอในจังหวัดเชียงราย ปี 2025

ตามข้อมูลล่าสุดจากกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2566 และข้อมูลประมาณการปี 2568 (2025) จังหวัดเชียงรายมีประชากรรวม 1,297,483 คน กระจายอยู่ใน 18 อำเภอ โดยมีความแตกต่างกันอย่างชัดเจนทั้งในด้านจำนวนประชากร ความหนาแน่น และลักษณะพื้นที่

ภาพรวมการกระจายประชากร

จำนวนประชากรรายอำเภอจังหวัดเชียงราย ปี 2025 (พ.ศ. 2568)

อำเภอที่มีประชากรมากที่สุดและน้อยที่สุด

อำเภอเมืองเชียงราย ยังคงเป็นอำเภอที่มีประชากรมากที่สุดของจังหวัด จำนวน 257,073 คน คิดเป็น 19.5% ของประชากรทั้งจังหวัด ในขณะที่ อำเภอดอยหลวง มีประชากรน้อยที่สุด จำนวน 18,489 คน คิดเป็นเพียง 1.4% ของประชากรจังหวัด โดยมีผลต่างกันถึง 238,584 คน หรือมากกว่า 13.9 เท่า

การจัดกลุ่มอำเภอตามจำนวนประชากร

กลุ่มประชากรสูง (100,000 คน ขึ้นไป)

มี 4 อำเภอ ที่จัดอยู่ในกลุ่มนี้ รวมประชากร 610,297 คน คิดเป็น 47.0% ของประชากรทั้งจังหวัด:

  1. อำเภอเมืองเชียงราย – 257,073 คน เป็นศูนย์กลางการบริหาร การคมนาคม และธุรกิจ
  2. อำเภอแม่สาย – 132,676 คน เป็นด่านชายแดนสำคัญติดกับประเทศพม่า
  3. อำเภอพาน – 114,772 คน เป็นเขตเกษตรกรรมที่สำคัญ
  4. อำเภอแม่จัน – 105,776 คน ตั้งอยู่บนเส้นทางสู่ด่านแม่สาย

กลุ่มประชากรปานกลาง (50,000-99,999 คน)

มี 6 อำเภอ ในกลุ่มนี้ รวมประชากร 430,394 คน คิดเป็น 33.2% ของประชากรจังหวัด:

  • อำเภอแม่สรวย – 84,957 คน (อำเภอที่มีพื้นที่ใหญ่ที่สุด)
  • อำเภอเทิง – 82,519 คน
  • อำเภอแม่ฟ้าหลวง – 77,785 คน
  • อำเภอเวียงป่าเป้า – 67,359 คน
  • อำเภอเชียงของ – 62,324 คน (ตั้งอยู่ติดแม่น้ำโขง)
  • อำเภอเชียงแสน – 55,450 คน (เมืองประวัติศาสตร์)

กลุ่มประชากรต่ำ (น้อยกว่า 50,000 คน)

มี 8 อำเภอ ในกลุ่มนี้ รวมประชากร 256,966 คน คิดเป็น 19.8% ของประชากรจังหวัด ได้แก่ เวียงชัย พญาเม็งราย เวียงแก่น ขุนตาล แม่ลาว เวียงเชียงรุ้ง ป่าแดด และดอยหลวง

ความหนาแน่นประชากรรายอำเภอ

ความหนาแน่นประชากรรายอำเภอจังหวัดเชียงราย ปี 2025 (คน/ตร.กม.)

อำเภอที่มีความหนาแน่นสูงสุด

อำเภอแม่สาย มีความหนาแน่นประชากรสูงสุด 297.8 คน/ตร.กม. เนื่องจากเป็นด่านชายแดนที่สำคัญ มีการค้าขายคึกคัก และเป็นประตูสู่สามเหลี่ยมทองคำ รองลงมาคือ อำเภอเมืองเชียงราย ที่มีความหนาแน่น 217.4 คน/ตร.กม.

อำเภอที่มีความหนาแน่นต่ำสุด

อำเภอป่าแดด มีความหนาแน่นประชากรต่ำสุด 23.5 คน/ตร.กม. เนื่องจากมีพื้นที่ขนาดใหญ่แต่ประชากรน้อย ส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ป่าไม้และภูเขา รองลงมาคือ อำเภอเวียงแก่น ที่มีความหนาแน่น 29.0 คน/ตร.กม.

ปัจจัยที่ส่งผลต่อการกระจายประชากร

ปัจจัยทางภูมิศาสตร์

  • อำเภอเมืองเชียงราย ตั้งอยู่ในพื้นที่ราบลุ่ม มีแม่น้ำกกไหลผ่าน เหมาะสมต่อการตั้งถิ่นฐานและการพัฒนา
  • อำเภอแม่สาย ตั้งอยู่ติดชายแดน เป็นจุดผ่านแดนสำคัญ
  • อำเภอในเขตภูเขาสูง เช่น ดอยหลวง เวียงแก่น มีประชากรน้อยเนื่องจากภูมิประเทศที่ท้าทาย

ปัจจัยทางเศรษฐกิจ

  • อำเภอเมืองเชียงราย เป็นศูนย์กลางทางธุรกิจ การศึกษา และการแพทย์
  • อำเภอแม่สาย มีรายได้จากการค้าชายแดนและการท่องเที่ยว
  • อำเภอที่มีการเกษตรกรรมเป็นหลัก เช่น พาน แม่จัน มีประชากรปานกลาง

ปัจจัยทางการคมนาคม

อำเภอที่ตั้งอยู่บนเส้นทางคมนาคมหลักหรือใกล้สนามบิน มีแนวโน้มมีประชากรมากกว่าอำเภอห่างไกล เช่น อำเภอในเขต “สามเหลี่ยมทองคำ” ที่มีการคมนาคมสะดวกกว่าอำเภอในเขตภูเขา

โครงสร้างประชากรและแนวโน้มการเปลี่ยนแปลง

ประชากรวัยต่างๆ ปี 2025

จากข้อมูลแนวโน้มประชากร จังหวัดเชียงรายมีโครงสร้างประชากรดังนี้:

  • วัยเด็ก (0-14 ปี): ประมาณ 196,690 คน (15.1%)
  • วัยแรงงาน (15-59 ปี): ประมาณ 810,943 คน (62.5%)
  • วัยสูงอายุ (60 ปีขึ้นไป): ประมาณ 289,850 คน (22.4%)

การเปลี่ยนแปลงประชากร

ข้อมูลจากปี 2025 แสดงให้เห็นว่าจังหวัดเชียงรายเข้าสู่ สังคมผู้สูงอายุอย่างสมบูรณ์ (Aged Society) โดยมีประชากรผู้สูงอายุมากกว่า 20% ของประชากรรวม ซึ่งส่งผลกระทบต่อการวางแผนพัฒนาในอนาคต

ความหลากหลายทางชาติพันธุ์

จังหวัดเชียงรายมีความหลากหลายทางชาติพันธุ์มากที่สุดของประเทศไทย ประกอบด้วย:

  • ชาวไทยพื้นราบ: ไทยวน ไทลื้อ ไทเขิน ไทใหญ่
  • ชาวไทยภูเขา: อาข่า มูเซอ เย้า กะเหรี่ยง ลีซอ ม้ง ลั๊วะ
  • ชาติพันธุ์อื่นๆ: ชาวไทยเชื้อสายจีน ลาว และพม่า

การกระจายของกลุ่มชาติพันธุ์ต่างๆ มีผลต่อลักษณะการตั้งถิ่นฐานและจำนวนประชากรในแต่ละอำเภอ

การพัฒนาและความท้าทาย

อำเภอที่มีประชากรมาก

ความได้เปรียบ:

  • ได้รับการลงทุนด้านโครงสร้างพื้นฐานมากกว่า
  • มีการให้บริการสาธารณะครบครัน
  • เป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจ

ความท้าทาย:

  • ปัญหาการจราจรและมลพิษ
  • ความแออัดในเขตเมือง
  • ต้นทุนการครองชีพสูงขึ้น

อำเภอที่มีประชากรน้อย

ความท้าทาย:

  • ขาดแคลนแรงงาน
  • การให้บริการสาธารณะมีข้อจำกัด
  • โอกาสทางเศรษฐกิจน้อย

โอกาส:

  • เหมาะสมกับการท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติ
  • มีศักยภาพด้านเกษตรอินทรีย์
  • ธรรมชาติยังคงความสมบูรณ์

ข้อเสนอแนะเชิงนโยบาย

การกระจายการพัฒนา

  1. พัฒนาโครงสร้างพื้นฐานในอำเภอห่างไกล เพื่อลดความเหลื่อมล้ำ
  2. ส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติ ในอำเภอที่มีประชากรน้อย
  3. พัฒนาเส้นทางคมนาคม เชื่อมโยงอำเภอต่างๆ เข้าด้วยกัน

การเตรียมรับมือสังคมผู้สูงอายุ

  1. พัฒนาระบบสาธารณสุขและสวัสดิการผู้สูงอายุ ในทุกอำเภอ
  2. ส่งเสริมการจ้างงานผู้สูงอายุ ที่ยังมีศักยภาพ
  3. พัฒนาระบบขนส่งสาธารณะ ที่เหมาะกับผู้สูงอายุ

บทสรุป

ข้อมูลประชากรจังหวัดเชียงรายปี 2025 แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างที่ชัดเจนในการกระจายประชากรระหว่างอำเภอต่างๆ โดยอำเภอเมืองเชียงรายยังคงเป็นศูนย์กลางที่สำคัญ ขณะที่อำเภอดอยหลวงมีประชากรน้อยที่สุด ข้อมูลนี้เป็นฐานสำคัญสำหรับการวางแผนพัฒนาจังหวัดให้เกิดความสมดุลและยั่งยืน โดยเฉพาะการเตรียมความพร้อมรับมือกับการเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุอย่างสมบูรณ์ และการลดความเหลื่อมล้ำระหว่างอำเภอต่างๆ ในจังหวัด

ข้อมูลดังกล่าวจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับผู้บริหารท้องถิ่น นักวางแผน และประชาชนในการทำความเข้าใจสถานการณ์ประชากรปัจจุบัน และการวางแผนการพัฒนาที่เหมาะสมสำหรับแต่ละพื้นที่ในจังหวัดเชียงราย