เผาข้าวหลามบ่าดายหน้าหนาว

ความหนาวเย็นในเดือนมกราคม ยังไม่หมดไป ตอนเช้ามีหมอกและเหมยตกลงมาอย่างต่อเนื่อง ลมหนาวพัดมาเรื่อๆ หลายครัวเรือนในภาคเหนือ รวมทั้งจังหวัดเชียงราย ในยามเช้าเริ่มก่อกองไฟขึ้นเพื่อใช้หิง(ผิง)กันในยามหนาว สิ่งที่ขาดไม่ได้คือของอาหารว่างในยามหนาวอย่างนี้ พ่อบอกผมว่าอย่าปล่อยให้ไฟไหม้ไปเปล่าๆ จงได้จัดแจงเอาข้าวหลามบ่าดาย(ข้าวหลามบ่าดายคือข้าวหลามที่ไม่ใส่กะทิ หรือถั่วและงา)เพราะว่าเมื่อคืนแม่ผมใส่ข้าว(แช่ข้าวในกระบอกไม้ไผ่)ไว้เรียบร้อยแล้วตั้งแต่เมื่อคืนให้นำมาเผากินกันในตอนเช้านี้เลย

หลังจากผมจัดแจงดังไฟ(ก่อไฟ)เป็นที่เรียบร้อยแล้วผมจัดการใส่ถ่านไม้ที่ซื้อมาจากร้านค้าลงไปในเตาอั้งโล่ วันนี้มาแปลกผมดังไฟเผาข้าวหลามที่เตาอั้งโล่ พ่อผมบอกว่าสามารถทำได้เพราะพ่อทำบ่อย(ฮา)แต่ต้องเผาจากลำต้นไล่ขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงปลายยอดกระบอกข้าวหลาม

ผมทำหน้าที่อย่างไม่ขาดตกบกพร่องทำตามที่พ่อบอก ผมจัดแจงเผาข้าวหลามและคอยดูถ่านว่าก้อนไหนจะมอดลงเพื่อที่ว่าผมจะได้สอดแทรกถ่านก้อนใหม่เพื่อต่อเติมเชื้อไฟลงไปอย่างต่อเนื่อง เวลาผ่านล่วงเลยไปไม่นานนักประมาณ 20 กว่านาที ข้าวหลามสองกระบอกเริ่มมีน้ำไหลออกมาจากปลายกระบอกเดือดปุดๆ แลให้เห็นไอระเหยที่พวยพุ่งออกมาจากกระบอกความหลาม กลิ่นหอมเริ่มโชยออกจากปลายกระบอก สมาชิกในครอบครัวของผมเริ่มหันมองมาที่ผม ส่งสายตาจับจ้องมาที่กระบอกข้าวหลามที่ดำเมี้ยม เปรียบเสมือนเป็นการส่งสัญญาณว่าผมควรจะจัดการทุบปอกเปลือกข้าวหลามออกมาเพื่อรับประทานได้แล้ว

ผมไม่รอถ้าจัดการทุบปอกเปลือกข้าวหลาม นำข้าวขาวๆร้อนๆหอมๆ ออกมาสู่โลกภายนอก หยิบยื่นส่งต่อความหอมอร่อยของข้าวหลามบ่าดายที่ทำมาจากข้าวเหนียวใหม่ๆสู่สมาชิกในครอบครัว