วันศุกร์, 21 มีนาคม 2568

ผีเปรต ตำนานเรื่องเล่าหรือมีจริง

สวัสดีครับวันนี้เชียงราย 108 จะมาเล่าเรื่องผีเปรตมันเป็นยังไงครับเคยเห็นตัวเป็นๆกันบ้างไหมบางก็เล่าว่าเปรตมันตัวสูงๆปากจู่ๆรู้เท่าเข็มมือยาวเท้ายาวแถวๆบ้านใครมีผีเปรตบ้างครับ จะเหมือนกันไหมเพจแต่ละที่ที่บ้านผู้เขียนมีคนเคยเห็นเปรตเวลากลางคืนซัก 1:00 น 2:00 น มันจะออกมาหาส่วนบุญหาของกินตัวจะสูงสูงชาวบ้านเล่าว่าคนที่เป็นเปรตนี้ได้ยักยอกเงินผ้าป่าของวัดไปก็เป็นกรรมการนั่นแหละ กลางวันก็เป็นคนส่วนกลางคืนก็จะเป็นเปรตไม่รู้ว่าจะเป็นเรื่องเล่าจริงหรือไม่ชาวบ้านเขาเล่ากันมามาเข้าเรื่องกันเลยนะครับจากเรื่องเล่าเพจจากคนเฒ่าคนแก่

ผีเปรตมันจะอยู่กับวัดถ้าเราไปรักของวัดของกลิ่นต่างๆภายในวัดเราก็จะกลายเป็นเปรตเราตายไปก็จะเป็นผีเปรตบางคนก็ด่าพ่อด่าแม่อันนี้ก็จะเป็นเปรตเหมือนกันผีเปรตจะมีลักษณะที่สูงเท่ากับต้นมะพร้าวเลยก็ได้หรือสูงกว่านั้นมันยาวมือมันจะยาวเท่าใบตาลเท้ามันก็ยาวปากนี่จะนิดเดียวปากลงเท่ารูเข็มมันจะร้องออกมากรีด วี้ดๆ  เพราะว่ามันไม่ได้กินอะไรมันก็เลยหิวมากประวัติเพราะว่าผีเจ้าวัดไม่ให้มันกินอะไรบอกว่ามันไปลักขโมยกินของเขาคนเฒ่าคนแก่เขาก็เลยบอกเราว่าไม่ให้ไปลักขโมยของวัดของว่ามากินโดยที่ไม่บอกพระเพราะตายไปแล้วก็จะเป็นผีเปรตดอมทีมหมูป่า ผีเปรตนั้นเดิมทีก็จะอยู่วัดมาก่อนนั่นแหละพระจะเล่าให้ฟังและบอกตลอดตอนผู้เขียนเป็นเด็กวัดว่าจะไปลงจากกุฏิไปเด็ดขาดจะเจอผีเปรตเอาได้จะกินของอะไรในวัดต้องรับอนุญาตจากพระก่อน ตอนผู้เขียนเป็นเด็กคนเฒ่าคนแก่เขาจะบอกว่าถ้าอยากเห็นพี่ปิดให้เอาข้าวต้มมัดมัดผูกติดเอวแล้วก็วิ่งรอบพระวิหาร 3 รอบสักครู่เบรคมันจะออกมาให้เราเห็นเพราะมันจะมากินข้าวต้มที่เราเอามัดติดเอวไว้ตัวมันก็จะสูงๆสูงกว่าหลังคาโบสถ์เลยก็มีคนเคยลองเอาข้าวต้มมัดแล้ววิ่งรอบพระวิหารก็ไม่เห็นนะครับ

แต่ก็มีคนเคยเห็นเปรตจริงๆคนเฒ่าคนแก่เขาจะเล่าว่าเวลาตอนกลางคืน หรือวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10 ใต้ เดือน 12 เหนือ หรือ 12 เป็ง หรือวันตานเปตพลี เป็นประเพณีของชาวล้านนาซึ่งวันนี้จะมีการปล่อยเปรตปล่อยผีออกมากินของทานที่ลูกหลานทำบุญผู้ให้ที่ล่วงลับไปแล้วไปให้ในวันนี้ ชาวบ้านได้ออกไปหาเขียดหากบได้เดินผ่านต้นไม้เป็นต้นโพธิ์ขนาดใหญ่ที่สูงมากๆได้สาดไฟส่องไปที่ปลายต้นโพธิ์ก็ได้เห็นภาพตรงหรือผ้าผูกเดียวติดอยู่ที่บนต้นโพธิ์แล้วตกมาวันรุ่งขึ้นก็มีเพื่อนบ้านคนหนึ่งได้บ่นว่าผ้าที่ผูกเอวได้หายไป เป็นเปรตดิบที่ยังไม่ได้ตายที่เวลาตกกลางคืนมาร่างกายจะกลายเป็นเปรตตัวสูงออกไปโดยตัวเองไม่รู้สึกตัวว่าตัวเองเป็นเปรต เป็นยังไงกันบ้างครับผู้อ่านคิดว่าผีเปรตมีจริงไหมหรือว่าเป็นแค่เรื่องเล่าต่อกันมายังเปรตวัดสุทัศน์พี่เอามาทำหนังทำละครที่จริงแล้วคำว่าเปรตวัดสุทัศน์มีที่มาจากประวัติศาสตร์ของไทยที่เล่าต่อกันมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 3-4 เล่ากันว่าเกิดโรคอหิวาระบาดหนักในพระนครมีผู้คนล้มตายจำนวนมากจนเผาไม่ทันศพจึงถูกนำมากองรวมไว้ที่วัดสระเกศใช้เป็นที่เผาศพจำนวนมากนั้นเมียศพมีจำนวนมากนั้นมีฝูงแร้งบินผ่านมาจึงมารุมกัดกินศพจนเกิดสำนวนว่าแร้งวัดสระเกศพอมีสุขมากขึ้นเรื่อยๆและมีข่าวลือว่ามีคนพบเห็นเปรตตัวสูงใหญ่อยู่ในหน้าวัดสุทัศน์ซึ่งละแวกเดียวกับวัดสระเกศเสียงร่ำลือมากขึ้นก็จึงเกิดสำนวนเปรตวัดสุทัศน์ตามมาก็เท่านั้นเองส่วนเรื่องเปรตวัดสุทัศน์นี้จะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ก็ไม่มีใครตอบได้มีผู้คนออกมาวิเคราะห์ต่างๆนานาว่าผ้าเบรคที่คนเล่าลือกันนั้นที่จริงนั้นเป็นแค่เงาของเสาชิงช้าที่อยู่วัดนั่นเอง 

เรื่องของเปรตนั้นอาจจะหายไปตามเวลาในยุคสังคมที่มีเทคโนโลยีที่ทันสมัยณปัจจุบันแต่ความเชื่อก็ยังอยู่กับคนยุคเก่าๆส่วนเด็กคนรุ่นใหม่จะรู้จักหรือไม่และเชื่อไหมว่าเปรตนั้นมีจริงๆไหม