“ลาบ” ในอดีตนั้นจะหากินกันได้ก็ต่อเมื่อมีประเพณีสำคัญ ทำบุญใหญ่ ๆ หรือวาระพิเศษจริง ๆ เพราะการทำลาบของชาวเมืองเหนือในแต่ละครั้งไม่ได้หมายถึงการทำอาหารการกินเพียงอย่างเดียว แต่หมายถึงการทำกิจกรรมร่วมลงแรง ลงไม้ลงมือร่วมกันด้วย เพราะการทำลาบแต่ละครั้งนั้นมีหลายขั้นตอนที่จะได้ช่วยกัน มีความเชื่อว่า “ลาบ” อยู่ในประเพณีสำคัญนั้นก็เพราะพ้องเสียงกับคำว่า “ลาภ” ที่แปลว่าโชคลาภด้วย และที่ว่าเป็นวาระเฉพาะนั้นก็เพราะเมื่อก่อนนั้น คนเมืองไม่ได้กินสัตว์ใหญ่ พวกหมู วัว หรือควายได้บ่อย ๆ แบบทุกวันนี้
หมายเหตุ
เทคนิคโอดลาบ “โอ้งขะโล้งควายนอน” ท่านี้เป็นสุดยอดท่าโอดลาบ เป็นการคดข้าวนึ่งปั้นใหญ่ โดยการแป๋งกำข้าวคล้ายบวกควาย ทั้งกว้างทั้งใหญ่ ทั้งลึก ลาบหนึ่งถ้วยหากโดนท่านี้เข้าไป อาจจะหมดถ้วยได้เลยทีเดียว
และคนที่ใช้ท่านนี้ ระวังท่า “หิ่งห้อยแผ่เต๋มเบ้าต๋า” ของป้อเมียซัดเข้าให้ได้ ซึ่งอาจจะทำให้รสชาดลาบมื้อนั้นกร่อยไปเลย
จึงควรใช้ด้วยความระมัดระวัง
